Alerjene Özgü IgE Testleri

Kanda yapılan alerji testlerinden birisi de alerjene özgü spesifik IgE testleri dir. Bu testler alerji deri testi yerine kullanılabilen alerji testleridir. Bu testlerin yapılmasında farklı teknikler kullanılmaktadır. 

Laboratuar yöntemleri

Alerjik epitopları tanıyan spesifik IgE ölçümü, hem tekli reaktiflerin ( singleplex ) kullanılmasıyla hem de aynı anda test edilecek bir dizi molekülün önceden tanımlanmış bir paneli ( multipleks ) ile gerçekleştirilebilir.

Genel olarak, iki farklı tekniği birbirinden ayıran in vitro alerji testi yöntemleri için bazı olumlu ve olumsuz yönler vardır .

Alerji Testinin Yapısı

Orijinal tahlillerin zamanından bu yana, spesifik IgE’nin saptanması için tahlil, küçük varyasyon ile klasik sandviç tekniğine dayanmaktadır. Ana elementler katı faz, katı faz ile konjüge edilmiş alerjen, hastanın serumu, anti-IgE antikoru, anti-IgE’nin etiketlenmesi ve sinyal üretimi için substrat (varsa) ile temsil edilir. Yıkama ve durdurma reaktifleri de mevcuttur. Bununla birlikte, öncekinin spesifik özellikleri sonuçlar için esastır, ikincisi (yıkama ve durdurma çözeltisi) daha az önemlidir.

Testte kullanılan ana reaktifler

• Reaksiyon yeri(alerjen taşıyan) : bir iç sünger matrisi, bir plastik (polietilen) veya cam tüp, iyi bir plastik mikrotiter plakanın, bir plastik çubuk veya bir karbohidrat filaman kaplanmış silikon çip ile bir polietilen kap. Antikor bağlama kapasitesini iyileştirmek için agaroz ve mikrokristalin selüloz gibi çeşitli karbonhidrat bazlı alergo-sorbentler (Sephadex ve kağıt hariç) kullanılabilir. En önemli gelişme, alerjenin kovalent olarak bağlandığı kapsüllenmiş bir hidrofilik taşıyıcı polimerin geliştirilmesidir.

Alerjen içeren reaktif bir katı-faz Allergo-sorbent ya da sıvı-fazlı konjüge alerjen ile temsil edilebilir. Bu ham madde, kalite kontrol ve doğrulama ile ilgili hazırlık açısından en karmaşık ve oldukça değişken bir bileşendir

IgE antikor tahlili ile kazandıran özgüllük. Örneğin RAST, alergo-sorbent kağıt diskler üzerinde birleştirilmiş alerjen kullanılan rekabetçi olmayan, immüno-radyometrik bir deneyi temsil etmektedir. Daha sonra aynı tahlilin diğer birkaç varyantı geliştirilmiştir. Diğer sistemlerde, serbest serum IgE’sini yakalayan birleştirilmiş anti-IgE ile bir sıvı faz kullanılır. Bu sistemler düşük afiniteli IgE’yi tanımıyor gibi görünmektedir. Her alerjen ayrı bir reaktifi temsil eder, ancak bir grup alerjeni bir reaktife karıştırarak bir çoklu alerjen deneyi sağlanabilir. Ek olarak, katı faz reaktifleri bazen ekstraktın performansını arttırmak için rekombinant moleküller ile desteklenir (örneğin rHev b 5 ile takviye edilmiş lateks ekstraktı).

Alerjen doğası kullanılan in vitro spesifik IgE için test

Daha önce belirtildiği gibi, alerjenler hem ham ekstrakt alerjenleri hem de tek moleküller olabilir. Bu moleküller rekombinant DNA teknolojisi veya doğal ekstraktlardan biyokimyasal saflaştırma ile elde edilebilir.

Dikkat çekici bir şekilde, ham ekstreler ve yüksek derecede saflaştırılmış ekstreler, E. coli’de üretilen moleküllerde bulunmayan belirli translasyon sonrası modifikasyonlara (glikosilasyon gibi) sahiptir.

Spesifik IgE için deneylerde kullanılan iki farklı molekül türü vardır. Birincisi, timothy çim poleninden Phl p 1 veya pellitory’den Par j2 gibi “gerçek” maruz kalma belirteçleri ile temsil edilir. Bu alerjenik moleküller spesifik bir biyolojik kaynağa aittir ve sadece IgE duyarlılığını tanımlamakla kalmaz, aynı zamanda ortamdaki ilgili alerjenik kaynakların varlığına da işaret eder. Bu temelde epidemiyolojik çalışmalar mümkün hale gelmiştir..

ISAC biyokiplerinin rutin kullanımına dayanan ilk büyük ölçekli araştırmalar , farklı coğrafi bölgelerde alerjik duyarlılaşmanın anlaşılmasına izin verdi ve molekül bazlı immünoterapinin gelişimi için yaygınlık verileri sağlamıştır.

Moleküllerin ikinci grup olarak adlandırılan “çapraz reaktif moleküllerin” ya da “pan-alerjen” ile temsil edilir.  Bunlar, önemli hücresel süreçlerde yer aldıkları için farklı türler arasında yaygın olarak dağılmış, kesin olarak ilişkili proteinlerin aileleridir. Şimdi pan-alerjen familyalarının çeşitli panelleri tanımlanmaktadır (örn. Bet v 1 benzeri moleküller, lipit transfer proteinleri, profilinler, tropomiyosinler, parvalbüminler, lipokalinler, serum albüminleri, 2S albüminleri, vicilinler ve 11S albüminleri).

Homolog moleküllerin bu panelleri, bireysel hastalarda duyarlılaşma teşhisini kolaylaştırır ve ayrıca epidemiyolojik araştırmaların doğruluğunu arttırır. Ayrıca, her bir pan-alerjen grubunun bileşenleri arasında yüksek sekans özdeşliğine rağmen, homolog moleküllerin IgE birlikte tanınması amino asit sekansı bazında öngörülenleri her zaman yansıtmaz, aksine moleküler 3D yapıya göre yansıtır.

Her bir pan-alerjen grubunda birkaç temsili homolog molekülün kullanılması IgE epitop tanıma, alerjen yapıları ve muhtemelen klinik fenotiplerin tanımlanması hakkında daha fazla bilgi sağlayacaktır.

• Yeni ve otomatik testlerin uygulanmasını takiben, numune hacmi azaltıldı. Test tüpündeki insan numunesinin konsantrasyonunun sonuçları belirlediği açıktır. Her laboratuvar yönteminin spesifik serum hacmi ve konsantrasyonu, alerjen miktarı ve anti-IgE “tespit” antiserumu (veya monoklonal antikor) gibi diğer reaktifler üzerinde kalibre edilmiştir.

 Spesifik IgE tespiti için en sık kullanılan sistemler aşağıdaki ayrı bileşenleri içerir

 Tek pleks alerji teşhisinde farklı ticari kaynaklardan temin edilebilen alerjen özleri ve moleküler bileşenler

Sonuç Olarak

-Alerji deri testi alternatifi olarak kullanılan kandan yapılan alerji testleridir. 

-Kanda yapılan alerji tetslerinden birisi de alerjene özgü spesifik IgE tetsleridir

-Farklı metotlar kullanılarak yapılmaktadır